Dag 7. Rustige dag vandaag. Alleen wat rondgehangen in een grote shopping mall en nog wat spullen gekocht. Daarna lekker gegeten in een bijzonder grill restaurant. Je krijgt je vlees rauw en je moet het vervolgens zelf bereiden op de in de tafel ingebouwde grill. Het vlees was wel al pittig gekruid. Leuke ervaring.
Koffer is intussen vrijwel ingepakt. Morgenvroeg de laatste beetjes en dan vertrekken we om half zeven naar het vliegveld voor de trip terug naar huis. We komen hier beslist nog eens terug.

Naschrift:
Een laatste post met betrekking tot onze trip naar Medellin. Die gaat over de houding ten opzichte van honden en over de postieve houding van de inwoners van de stad.
De honden worden hier mascotas genoemd, letterlijk vertaald "huisdieren", maar ik vertaal het liever zoals onze betekenis van mascotte, namelijk "geluksbrengers". Medellin is zeer hondvriendelijk! Op veel plaatsen langs de trottoirs zijn gratis plekken aangebracht, waar de hond kan eten en drinken. De honden zijn zeer goed getraind! En de eigenaren zijn ook gedisciplineerd, want poep wordt steeds direct door de eigenaar opgeruimd. Nergens op straat dus hondenpoep. Malls en winkels hebben bordjes hangen dat honden toegestaan zijn. En er zijn speciale speelplaatsen voor honden in de mall (zie tweede foto).
Honden zijn daarmee een geaccepteerd onderdeel van het straatbeeld; er zijn geen zwerfhonden op straat en de aangelijnde honden zien er allemaal goed verzorgd uit, echt een gezinslid. En, als de hond vrij mag lopen, zoals op de afgezette verkeersvrije weg op zondag, dan draagt hij zijn riem keurig in zijn bek. Petje af voor zowel de eigenaren als de stad!
Deze stad heeft mij zeer geraakt en er is veel om over na te denken. Medellin is van een van de onveiligste steden veranderd naar een zeer veilige stad. Het is interessant om uit te zoeken hoe dit proces is verlopen, want het betekent een goed geleide en geaccepteerde verandering bij de mensen.
Mensen in de hospitality sector en in de winkels zijn uiterst klantgericht. Niet "dit is mijn tafel om te serveren en af te ruimen", maar "iedereen mag de klant aan die tafel helpen, zodat de klant een optimale ervaring heeft". De mensen werken dus samen.
Geen chollers gezien; mensen, die het minder goed hebben, proberen toch een manier te vinden om geld te verdienen. Een gitarist tussen de auto's,niet met een bedelende hand als hij klaar is, maar blij met alles wat hij spontaan krijgt. Straatventers, niet opdringerig, maar wel bezig om geld te verdienen. Een goede mentaliteit.
Veel zaken waar Curaçao een voorbeeld aan zou kunnen nemen.
Hiermee sluit ik de serie posts over onze trip naar Medellin af.