Op zaterdag 23 juli 2022 gingen Frances en ik met Roberto en zijn gezin wandelen bij Parke Sorsaka. Mijn meest favoriete route toen ik zelf nog wandelingen als gids organiseerde.
Eerst namen we door het hek een kijkje naar landhuis Sorsaka, dat helaas nog steeds leeg staat.
Daarna door het manzaliña bos en het mangrove bos naar de Jan Thiel lagune. De flamingo's stonden helaas vrij ver weg, al kregen we op de terugweg nog een tweede kans iets dichterbij. Vervolgens brachten we een bezoek aan de zoutpannen. Door de regen van de afgelopen weken is het zout grotendeels verdwenen. Voorzichtig begint het weer wat uit te kristalliseren op de bodem en langs de randen van de zoutpannen. In de zoutpannen zelf valt vooral het kleurverschil op; de ene pan is veel meer roze dan de andere.
Op een van de dammen tussen de zoutpannen troffen we een jonge vogel aan, die in eerste instantie zo goed als levenloos bleek. Maar dat bleek even later schijn te zijn. Waarschijnlijk hield hij zich eerst dood om geen aandacht te trekken, maar toen we hem toch eenmaal hadden gezien, ging hij er als een speer vandoor.
Een kleine drie uur later stonden we weer bij de auto.
Na ons allemaal omgekleed te hebben, zijn we naar de Dive Bus gereden om daar een afspraak te maken voor een refreshment duik komende maandag. Aangezien de Dive Bus zelf al volgeboekt bleek te zijn voor een groot deel van de komende week, zal ik de refreshment duik zelf doen.
Daarna hebben we een lichte lunch genomen bij Surf & Turf. Soep voor de volwassenen en een meer volledige maaltijd voor de twee kinderen.
Nadat de lunch een klein beetje gezakt was, zijn we gaan snorkelen eerst buiten en daarna binnen de golfbreker.
Tenslotte zijn we naar de Kite surf plek gegaan op St. Joris, maar die bleek helaas dicht. De gewone surfschool bij Caracasbaai was wel open, zodat Tristan kon informeren naar de huur van surfzeil en plank, zodat hij komende week kan gaan surfen. Lisa is meer voor het kite surfen.