Vanmorgen was ik op pad met een grote groep voor de beklimming van de St. Michielsberg via de Seru Blandan. Toen ik vanmorgen wakker werd zag het er erg slecht uit op de buienradar en het regende zelfs al een beetje bij mij thuis, maar ik heb de wandeling toch door laten gaan. En terecht, we hebben maar een paar druppeltjes gehad onderweg; de regen was wel overduidelijk aanwezig in de inmiddellijke omgeving, maar steeds net gestopt als wij op een plek kwamen.
Het was een erg gezellige groep met veel gesprekken achter me. Het mooiste compliment kwam op de top van de St. Michielsberg toen ik aan iemand had uitgelegd hoe we gelopen hadden: Je weet ons dus uren op een geweldige manier bezig te houden op een klein stukje.
Verder zagen we in de lucht een Wistaartbuizerd en later ook nog drie gieren. Dat is voor mij de eerste keer dat ik ze met z'n drieën zie. En het is alweer enige tijd geleden dat ik ze gezien heb; maar ze zijn er dus nog!