Vanmorgen weer eens naar St. Michiel gegaan om te wandelen. Vertrokken vanaf de baai (Boka Sami) om vervolgens met de klok mee langs de saliña te lopen. Aangekomen bij de dam bleek die behoorlijk onder water te staan, dus helemaal rondom lopen was geen optie zonder natte voeten te krijgen. Maar dat was ik ook niet van plan, want ik was al enige tijd meer de Seru Sami opgegaan. De helling lijkt veel moeilijker dan hij in werkelijkheid is, want je vindt overal goede steunpunten.
Boven hadden we tegenliggers. Enkele geiten wilden persé van hetzelfde pad gebruik maken, dus ze maakten weinig aanstalten om opzij te gaan. Meestal zijn geiten erg schuw, maar deze waren een stuk brutaler. Maar uiteindelijk kozen ze toch eieren voor hun geld en gingen ze even opzij.
Niet helemaal doorgelopen to bij Vaersenbaai, maar de afslag richting Boka Sami genomen.
Het was behoorlijk benauwd op bepaalde stukken. Vooral als de wind wegviel.
Aangekomen bij de baai zag ik dat er behoorlijke bedrijvigheid was bij de duikschool Wederfoort. Goed om te zien dat de bedrijven weer op gang beginnen te komen.
In het water was het ook vrij druk. Het was leuk om te zien hoe kinderen gebruik maakten van een nieuw platform bij de oude pier. Knap om te zien hoe enkele jongens in staat waren om een betonnen paal te beklimmen om daarna weer naar beneden in het water te springen.