Op maandag kreeg ik ineens de kriebels en ben ik om kwart voor tien in de ochtend begonnen aan een wandeling achter Santa Catherina. Ik wilde de lange route richting het Westen nog eens lopen, waarvan ik de vorige keer had beschreven dat hij voor het eerste gedeelte nogal saai was.
Op die route zag ik al snel een mogelijkheid om rechts een zijpad in te slaan, dus dat heb ik gedaan. Dat leverde al een stuk interessantere route op. Maar een stuk verder zal ik in de verte op een heuvel een pad naar boven, dus ik ben een stukje terug gegaan om dwars door een kleine witgoed-dump een zijpad in te slaan richting die heuvel. Dat bleek een uitstekende keuze, want al snel zat ik op het pad op de heuvel. Een smal pad met mooie begroeiing aan weerskanten.
Na een tijdje kwam ik weer op de vlakte terecht en uiteindelijk kwam ik weer uit bij de stapelmuur uit, waarvan ik de vorige keer had beschreven dat de route daar interessanter werd.
Zo heb ik een aangepaste versie van mijn vorige route hier gevonden, die veel leuker is om te lopen.
Ik ben teruggegaan via de zandweg langs het vervallen landhuis. Ik moest daar wel een behoorlijk stuk voor omlopen, omdat de route werd versperd door een compleet ondergelopen deel van het pad.
Al met al was ik voor 8,9 km net twee uur onderweg.