Op zaterdag 13 maart heb ik in de middag een rondje Caracasbaai schiereiland gedaan. En niet zomaar een rondje, maar het maximale rondje dat je daar kunt doen. Dus overal zo dicht mogelijk bij de rand van het water. Startend vanaf de parkeerplaats bij de Caracasbaai eerst via de surfschool langs het water van een binnenarm van het Spaanse Water. Daarna een stukje asfalt om via het oude trapje van de Shell weer af te dalen naar de waterkant aan de andere kant van diezelfde binnenarm. Daarna loopt de route langs de hele bovenrand en daarna de Oostelijke zijde van het schiereiland. Tegenover het Santa Barbara hotel kun je dan weer verder over een vrij scherpe en ongemakkelijke kalkstenen ondergrond richting Director's bay. Een klein stukje over het strand van die baai en dan aan de overkant van de parkeerplaats weer naar beneden naar een klein verborgen strandje. Een eindje verderop komt dan nog een extra pittig stukje, want dan moet je naar boven klimmen via een normaal al moeilijke helling met veel losse ondergrond naar het Quarantainegebouw. Deze keer nog extra moeilijk, want die route is inmiddels helemaal dichtgegroeid met Wabi's en Infrou cactussen. Niet aan te raden in deze toestand. Daarna loopt de weg terug naar de auto grotendeels over asfaltwegen langs het voormalige Zwavelhuis en Fort Beekenburg. Al met al ongeveer 6,5 km. Maar wel de moeite waard als je een uitdaging zoekt. Ook hier stonden de Brasia's in bloei en helaas was er ook erg veel Hilu di diabel (Duivels naaigaren) langs de route aan de Noorzijde van de Kabrietenberg; gelukkig is dat wel aan het afsterven.