Om half twaalf vanmorgen is er een persconferentie; het zal me benieuwen of we een volledige lock-down krijgen, waarbij we alleen nog voor het hoogstnoodzakelijke naar buiten mogen, want dan zou dit wel eens de voorlopig laatste wandeling kunnen zijn.
Vanmorgen ben ik vroeg op pad gegaan richting Vaersenbaai. Na daar de auto op de parkeerplaats van Kokomo Beach gezet te hebben ben ik de route gaan lopen richting St. Michiel en dan langs de Westzijde van de saliña om ter hoogte van de dam richting de Seru Sami te gaan. Deze keer heb ik gekozen voor de minder steile route. Je hebt twee opties om de Seru Sami op te gaan, de bekende steile route over de rotsblokken en een later door Uniek Curaçao aangelegde minder steile route. Beide routes komen boven op de berg weer bij elkaar. De steile route is vooral voor degenen, die een extra uitdaging willen. De minder steile route is mooier om te lopen, omdat het pad aan weerszijden is omgeven door begroeiing. Omdat het minder steil is, is het uiteraard wel wat langer.
Boven aangekomen gaan beide routes verder via hetzelfde pad; dat loopt nog geleidelijk omhoog. Het hoogste punt wordt aangegeven door een nauwelijks zichtbaar meetpunt van Kadaster.
Daarna via een geleidelijk dalende route terug naar de parkeerplaats bij Kokomo Beach.
Een route van 6,2 km.