Eindelijk is het er dan van gekomen. Met de speurneuzen was ik al eens op de top van de Seru Kabes geweest, maar dat is al lang geleden. Tijd dus voor een nieuwe kennismaking. De berg ziet er nogal pittig uit, vooral het bovenste stuk. Met de Wikilok track van Rob van Bohemen kon ik gemakkelijk het aangelegde pad volgen, dat met de blauwe afplaktape is gemarkeerd. Dat brengt je tot in de buurt van de top. Daar heb ik een aantal mogelijkheden onderzocht om echt op de top te komen bij het driehoekspunt. Er is één punt, waar dat zou kunnen, maar ik heb het niet gedaan, omdat ik verwachtte daar niet veilig terug naar beneden te kunnen. Ik ben dus tot op ca 2 meter van de top gekomen, maar niet echt bovenop. Veiligheid voor alles!
Het volgende doel was de indianengrot achter landhuis St. Catharina. Ook daar was ik met de speurneuzen al geweest. Ik heb daar al een paar keer een melding van gemaakt en dat was voor Eddy van der Meer en Rob van Boheemen aanleiding om die op te zoeken. Eddy heeft inmiddels een pad schoongemaakt, gemarkeerd met gele lintjes. Het was dus voor mij gemakkelijk om de grot, eigenlijk meer een abri, te vinden. Inderdaad staan er "indianentekeningen" op de wand (zie foto's). Geen concrete afbeeldingen, maar wel duidelijk gemaakt met dezelfde kleurstof als op andere plaatsen op het eiland. Daarna ben ik nog doorgelopen tot de top van deze naamloze heuvel om te kijken of het mogelijk is om over de top door te lopen tot de andere kant. Ik ben tot op 75 meter gekomen van het punt, waar ik aan de andere kant eerder was geweest, maar daar werd het erg dicht. Omdat ik al behoorlijk moe was, heb ik geen poging gedaan om verder te gaan.
Een tocht van bijna 8 km, waar ik ruim 2 uur over heb gedaan.