Vanmorgen heb ik weer een wat gemakkelijker wandeling gedaan, want mijn benen voelden nog moe aan van de tocht over de Rondeklip berg. Dus weer naar mijn inmiddels favoriete plek toe: Jan Thiel achter het landhuis.
Deze keer ben ik af en toe van het pad afgegaan, omdat ik waterwerken zag liggen. Als eerste een put met daarnaast een waterbak. Jan Thiel had een uitgebreid irrigatiesysteem met waterkanalen en een behoorlijk aantal putten. Veel daarvan is nog terug te vinden. Uit veiligheidsoverwegingen zijn de putten allemaal afgedekt met betonmatten.
Ook ben ik deze keer nog verder doorgelopen dan tijdens de vorige tocht. Daarbij kwam ik langs een afslag, waar duidelijk wordt gewaarschuwd voor fietsers op hoge snelheid. Dat lijkt me dus geen pad voor wandelaars, want dan komen beide partijen in gevaar.
Ik ben doorgelopen totdat je vrijwel de weg bereikt. Daarom is dat gedeelte niet zo interessant, want daar hoor je veel verkeer. Daarna via het Aqualectrapad weer richting de zoutpannen, waar ik schuin ben overgestoken om weer op het originele pad terecht te komen.
Op de terugweg heb ik een andere route genomen, waardoor ik langs het zitje kwam en langs het oude wrak van een pickup truck. Bij een andere doorsteek zag ik de oude irrigatiekanalen langs de weg en ook nog een put met twee waterbakken.
Al met al weer een leuke tocht, waarin behoorlijk wat variatie aan paden mogelijk blijkt te zijn.