Vanmorgen heb ik een rondje langs de Noordkust gemaakt. Vertrekpunt de parkeerplaats van de Toko Seru Pretu. Dan langs de zuidelijke helling van de Seru Markita en het wrak van de outo kimá (verbrande auto) naar de kust. Deze keer heb ik de route genomen door het bolcactusveld via een kadaster meetpunt naar de kust.
Daarna ben ik richting het Oosten gelopen langs de kust. De zee was erg rustig en dat betekende dat ik veel dichter bij de kust kon lopen zonder nat te worden. Helaas zag ik in het water weer grote plakken Sargassum wier drijven, dus dat zal een dezer dagen wel weer de baaien in drijven.
Ook kon ik door de rustige zee bij laagliggende terrassen komen. Wel goed oppassen om niet te vallen, want je moet daarvoor over zeer scherp koraalsteen. Mooi om die terrassen van dichtbij te kunnen bekijken. Er groeien vreemde waterplanten op die terrassen. Bij een van de baaien vond ik zo voorhistorisch uitziende flink gepantserde diertjes in een holte. Ik heb ze eerder gezien toen ik ging duiken door de Tunnel of Doom. Het is een Keverslak / Chiton. Volgens de beschrijving inderdaad "een van de meest primitieve groepen weekdieren die nog niet zijn uitgestorven. "
Bij de Tunnel of Doom heb ik geprobeerd vast te stellen waar de tunnel uitkomt aan de zeezijde. Niet echt goed te zien, maar ik heb een foto gemaakt van de plek die tegenover de ingang van de tunnel ligt. De uitgang ligt onder water in, wat ik me herinner, een kleine inham.
Daarna ben ik nog wat verder langs de kust gelopen langs Boka Labadera, Boka Grandi en een kleine naamloze baai ten Oosten van Boka Grandi.
De route terug liep me tussen de heuvel achter landhuis Santa Catharina en de Seru Kabes door.
Een wandeling van 9,7 km. Ik was nog redelijk vroeg in de ochtend, dus de temperatuur was nog acceptabel.