20221004 Noordkant
Vanmorgen ging ik op pad voor een wat langere wandeling; naar de Noordkant en dan naar Boka Santu Pretu. Zeker het eerste gedeelte tot aan Boka Santu Pretu is niet echt een wandeling om van de natuur te genieten. Je loopt over een lang recht pad onder de Aqualectra leidingen. Weinig te zien. Aan het eind naar rechts. Voor mij wordt het dan al wat interessanter, omdat daar een aantal CPIM meetpunten en Shell paaltjes te vinden zijn. Naarmate je dichter bij de kust komt, wordt ook de hoeveelheid afval langs de route groter. Die bereikt een hoogtepunt rondom Boka Santu Pretu.
De baai was vrij rustig. Ik kon de baai niet oversteken, want het water was iets te hoog. Dat maakt het wat moeilijker om de baai aan de achterzijde te verlaten, maar dat ging uiteindelijk toch vrij gemakkelijk. Daarna door het Manzaliña bos naar het zandpad. Daar begint naast de rooi het "pad van Albert". De rooi zelf bleek vol water te staan, maar gelukkig loopt het pad naast de rooi en, daar waar het pad de rooi oversteekt, was het alleen nog wat modderig, maar stond er geen water meer in de rooi.
Dat bleek een eind verderop anders te zijn. Daar komt het pad uit op een groot open terrein met daarin twee autowrakken. Dat terrein stond volledig onder water en daar kon ik niet door- of omheen. Met flink wat moeite, want er staan veel infrou's daar, heb ik een grote afgraving bereikt. Dat had als voordeel, dat ik er gemakkelijk kon lopen, maar als nadeel dat je niet op de weg kon komen, omdat tussen de afgraving en de weg het opgeschoven plantenmateriaal lag. Uiteindelijk kon ik pad bij het pad, dat ook achterlangs Boka Santu Pretu loopt, naar de weg toe. Daarna dezelfde afstand op de weg weer terug. Daar waar ik normaal op de weg gekomen zou zijn ben ik naar binnen gegaan om te kijken tot hoever het water stond. Daar bleek hoe diep het water was, want een van de autowrakken staat tot halverwege het dak in het water.
Het werd dus een nog langere wandeling dan ik had gepland. Voorlopig daar even wegblijven, want het zal wel enige tijd kosten voordat het water daar verdwenen is.
Read MoreDe baai was vrij rustig. Ik kon de baai niet oversteken, want het water was iets te hoog. Dat maakt het wat moeilijker om de baai aan de achterzijde te verlaten, maar dat ging uiteindelijk toch vrij gemakkelijk. Daarna door het Manzaliña bos naar het zandpad. Daar begint naast de rooi het "pad van Albert". De rooi zelf bleek vol water te staan, maar gelukkig loopt het pad naast de rooi en, daar waar het pad de rooi oversteekt, was het alleen nog wat modderig, maar stond er geen water meer in de rooi.
Dat bleek een eind verderop anders te zijn. Daar komt het pad uit op een groot open terrein met daarin twee autowrakken. Dat terrein stond volledig onder water en daar kon ik niet door- of omheen. Met flink wat moeite, want er staan veel infrou's daar, heb ik een grote afgraving bereikt. Dat had als voordeel, dat ik er gemakkelijk kon lopen, maar als nadeel dat je niet op de weg kon komen, omdat tussen de afgraving en de weg het opgeschoven plantenmateriaal lag. Uiteindelijk kon ik pad bij het pad, dat ook achterlangs Boka Santu Pretu loopt, naar de weg toe. Daarna dezelfde afstand op de weg weer terug. Daar waar ik normaal op de weg gekomen zou zijn ben ik naar binnen gegaan om te kijken tot hoever het water stond. Daar bleek hoe diep het water was, want een van de autowrakken staat tot halverwege het dak in het water.
Het werd dus een nog langere wandeling dan ik had gepland. Voorlopig daar even wegblijven, want het zal wel enige tijd kosten voordat het water daar verdwenen is.
11 / 18
- No Comments