20221008 Malpais
Na de behoorlijke regenval als gevolg van het passeren van een tropische depressie verwachtte ik dat er water in het Verdwenen meer zou staan en dat er paddestoelen te vinden zouden zijn. Dus daarom vertrok ik vanmorgen richting de parkeerplaats van Kokomo beach om te gaan wandelen door Malpais.
Eerst de vrij steile klim de heuvel op aan de westelijke kant van de parkeerplaats om zo naar Boka Uniko te lopen. Al snel werd duidelijk hoe hard de planten groeien door de regenval van de laatste weken. De planten groeien flink het pad op. Het wordt weer tijd om de heggeschaar mee te nemen tijdens de wandelingen.
Boka Uniko had nog een behoorlijke golfslag; er geldt geen code geel meer voor hoge golven, maar er is nog best wel wat deining.
Roi Kenepa was af en toe wat modderig, maar verder goed begaanbaar.
Na een stukje over de Weg naar Bullenbaai gaat de route verder via de Biná trail. Op één plaats stond daar veel water op het pad, maar dat is blijkbaar een bekend punt, want er is daar ook een kleine omleidingsroute.
Aangekomen bij het Verdwenen Meer bleek dat nog volledig droog te staan. Ofwel er is hier vrij weinig regen gevallen, of de bodem was toch nog in staat om veel water op te nemen. In ieder geval een tegenvaller voor mij, want ik had gehoopt water aan te treffen.
Daarna ben ik de Shell dam afgegaan richting de jungle aan de voet van de dam. Daar vond ik enkele kleine nieuwe zwammen, maar lang niet zoveel als ik had verwacht.
Ook de Pos di pia stond droog, dus hoogstwaarschijnlijk is hier gewoon minder regen gevallen dan op andere plaatsen op het eiland.
Via het eerst mogelijke pad ben ik het Hofi in gegaan. Dat is mooi groen. Ik heb na wat zoeken een redelijk begaanbaar pad gevonden om het hofi te verlaten bij het zandpad.
De afslag naar de oude lange dam miste ik in eerste instantie. Je moet goed weten waar je moet afslaan naar de dam, want de afslag is nauwelijks zichtbaar.
De dam zelf is moeilijk begaanbaar, want er zijn wat bomen omgevallen. Je kunt er niet omheen, maar met wat moeite kun je er wel overheen klimmen. Ook verderop in het bos zijn er wat hindernissen ontstaan door afgebroken takken van bomen.
Via de indigobakken, die rijkbegroeide bloembakken zijn geworden ben ik vervolgens via de ook droge saliña weer teruggegaan naar de parkeerplaats.
Read MoreEerst de vrij steile klim de heuvel op aan de westelijke kant van de parkeerplaats om zo naar Boka Uniko te lopen. Al snel werd duidelijk hoe hard de planten groeien door de regenval van de laatste weken. De planten groeien flink het pad op. Het wordt weer tijd om de heggeschaar mee te nemen tijdens de wandelingen.
Boka Uniko had nog een behoorlijke golfslag; er geldt geen code geel meer voor hoge golven, maar er is nog best wel wat deining.
Roi Kenepa was af en toe wat modderig, maar verder goed begaanbaar.
Na een stukje over de Weg naar Bullenbaai gaat de route verder via de Biná trail. Op één plaats stond daar veel water op het pad, maar dat is blijkbaar een bekend punt, want er is daar ook een kleine omleidingsroute.
Aangekomen bij het Verdwenen Meer bleek dat nog volledig droog te staan. Ofwel er is hier vrij weinig regen gevallen, of de bodem was toch nog in staat om veel water op te nemen. In ieder geval een tegenvaller voor mij, want ik had gehoopt water aan te treffen.
Daarna ben ik de Shell dam afgegaan richting de jungle aan de voet van de dam. Daar vond ik enkele kleine nieuwe zwammen, maar lang niet zoveel als ik had verwacht.
Ook de Pos di pia stond droog, dus hoogstwaarschijnlijk is hier gewoon minder regen gevallen dan op andere plaatsen op het eiland.
Via het eerst mogelijke pad ben ik het Hofi in gegaan. Dat is mooi groen. Ik heb na wat zoeken een redelijk begaanbaar pad gevonden om het hofi te verlaten bij het zandpad.
De afslag naar de oude lange dam miste ik in eerste instantie. Je moet goed weten waar je moet afslaan naar de dam, want de afslag is nauwelijks zichtbaar.
De dam zelf is moeilijk begaanbaar, want er zijn wat bomen omgevallen. Je kunt er niet omheen, maar met wat moeite kun je er wel overheen klimmen. Ook verderop in het bos zijn er wat hindernissen ontstaan door afgebroken takken van bomen.
Via de indigobakken, die rijkbegroeide bloembakken zijn geworden ben ik vervolgens via de ook droge saliña weer teruggegaan naar de parkeerplaats.
19 / 23
- No Comments