Nu de regen wat minder lijkt te worden ben ik begonnen met het snoeien van de dichtgegroeide paden. Gisteren ben ik naar het Caracasbaai schiereiland. De laatste keer dat ik daar was bleek ik de ingang vanaf de asfaltweg naar het Shell trapje niet meer te kunnen vinden. Het pad was volledig dichtgegroeid. Blijkbaar wordt dit pad niet veel gebruikt, want het probleem dateert al van vóór het regenseizoen.
Eerst ben ik via een ander pad vanaf de asfaltweg naar de route langs de binnenbaai van het Spaanse Water gegaan. Daar hoefde ik maar weinig te snoeien, omdat het een breed pad is. Vanaf het punt waar dit pad uitkomt uit het pad rondom de Kabrietenberg, ben ik gaan snoeien richting het Shell trapje. Dat bleek een flinke klus te zijn, maar het pad ziet er nu weer keurig uit. Breed genoeg om er weer enige tijd tegen te kunnen.
Ook is het trapje weer mooi zichtbaar vanaf het pad. Ook daar was behoorlijk wat vegetatie overheen gegroeid. Als laatste heb ik het pad vanaf het trapje naar de asfaltweg opengeknipt, zodat de afslag weer goed te vinden is vanaf de asfaltweg.
De komende week/weken ga ik verder rondom de berg. Er zijn veel paden in dit gebied, dus er is nog wat werk te doen.
Het resultaat maakt dit werk erg bevredigend.