Vandaag had ik zin in een pittige wandeling, dus dan is een trip naar de Rondeklip berg en de Seru Kokori een goede optie. Er zijn diverse routes op de Rondeklip berg; mijn voorkeur is de Noordelijke opgang gevolgd door de meest Noordelijke route op de top.
Al snel werd duidelijk dat er veel stekelige planten over het pad groeiden; gelukkig had ik de snoeischaar bij me; ik heb me deze keer beperkt tot het verwijderen van de hinderlijke stekelige takken. Dus, waar het pad behoorlijk overgroeid was, maar de begroeiing niet stekelig was, heb ik die laten staan, tenzij de begroeiing erg hinderlijk was.
De route naar de noordelijke opgang was goed te doen op één punt na; daar was geen pad meer te zien, dus dat was even zoeken.
Boven aangekomen moet je voor de noordelijke route direct linksaf slaan en onder een boom doorgaan. Die route is vrij goed aangegeven met gele stippen. Het is mijn voorkeursroute, omdat die route de meest ruige is. Een hele ongelijke en scherpe ondergrond en vaak dicht langs de rand, waardoor je mooi uitzicht hebt. En deze route heeft een mooie begroeiing van oude bomen, waaronder ook mooie Brasia bomen. Mooie bomen, maar wel met stevige takken en scherpe stekels. Dus, daar waar die takken over het pad hingen, heb ik ze zoveel mogelijk verwijderd.
Toen ik in de buurt van de meest Oostelijke hoek kwam, raakte ik het pad helemaal kwijt. Ondanks het feit dat ik de route in mijn wandel-app heb staan, kon ik het pad nergens vinden. Na lang zoeken heb ik besloten om zelf maar een nieuw pad te knippen tot waar het pad weer zichtbaar was.
Alledrie de routes op de top gebruiken dezelfde afdaling. Die afdaling bleek al flink gesnoeid te zijn, dus waarschijnlijk is of de zuidelijke of de midden route al geknipt.
Ook de route naar de Seru Kokori bleek voor een groot deel al gesnoeid te zijn. Dat gedeelte is in gebruik voor de MTB-ers, dus waarschijnlijk heeft die vereniging het pad schoongemaakt. Op de stukken, die alleen in gebruik zijn voor wandelaars, moest ik wel snoeien. Daar waren vooral de Wabi's behoorlijk uitgegroeid.
Het werd zo een lange wandeling, die ik toch als leuk heb ervaren. Ook het feit dat het enkele keren begon te regenen, heb ik niet als vervelend ervaren. Maar toch had ik geen zin meer om de afdaling van de Seru Kokori nog te snoeien, dus daar staan nog enkele wabi's op de helling.
Voorlopig hoort het snoeien gewoon bij het wandelen. Houd daar dus rekening mee als je zelf routes gaat lopen, die niet veel worden gebruikt. Pas als de droge tijd aanbreekt zullen geleidelijk de zachte planten beginnen af te sterven, waardoor de paden weer wat verder openen. Helaas helpt dat niet voor de Brasia en Wabi.