Vandaag ben ik weer naar het Caracasbaai schiereiland gegaan om het schoonknippen van het pad rondom de Kabrietenberg af te maken. Deze keer heb ik de route tegen de klok in gelopen, zodat ik eerst over het gedeelte van het pad zou komen, waar ik nog niet was geweest. Uiteindelijk bleek het behoorlijk mee te vallen. Het leuke van het knippen in deze richting was dat ik ineens op het stuk kwam, waar ik de vorige keer was gestopt. Daarna kon ik gewoon genieten van de wandeling via het schoongemaakte gedeelte. Het was ook erg leuk om uiteindelijk bij het oude Shell trapje aan te komen, dat er nu weer goed zichtbaar is.
Deze route is nu weer goed te belopen. Maar er zijn nog meer paden oo het schiereiland, waarvan ik de conditie nog niet ken.
Een goed gevoel om dit afgemaakt te hebben.