20230205 Kabrietenberg Westhelling
Het was de bedoeling om gewoon rustig te gaan wandelen op het Caracasbaai schiereiland. Ik wilde het pad op de Westelijke helling van de Kabrietenberg verkennen en daarna een stuk rondom de Kabrietenberg om dan via een alternatieve route naar de top te gaan. Afgezien van het traject rondom de berg had ik deze route nog niet gedaan dit jaar.
Het pakte anders uit. Nadat ik de westelijke helling op was gegaan kon ik gemakkelijk een stukje langs de rotswand lopen, maar daarna verdween het pad. Ik had de track van deze route in mijn hiking app, dus ik wist waar het pad zou moeten zijn, maar er was absoluut geen pad te zien. Ik had alleen maar een snoeischaar bij me en geen heggeschaar. Dus dat betekende tak voor tak wegknippen van planten daar waar ik het pad verwachtte. Ik heb me daaarbij regelmatig afgevraagd of ik daadweerkelijk op het originele pad zat, maar er was geen alternatief te zien. Dus gewoon doorzetten! Na geruime tijd kwam ik weer uit bij de rotswand. Daar ging het weer even gemakkelijk, maar daarna verdween het pad weer. Toen ik na lang knippen en zoeken eindelijk uitkwam op het pad rondom de berg, besloot ik de tocht af te breken en de kortste route terug naar de auto te nemen.
Voordeel is dat het pad op de westelijke helling nu weer herkenbaar is als pad; niet optimaal gesnoeid, maar bruikbaar.
Op de helling was ik ook een groot veld van indigoplanten tegengekomen. Ik wist vanuit eerdere tochten hier dat er indigoplanten op het pad stonden. Die wilde ik laten staan, vanwege de historische rol, die deze planten hebben gespeeld op Curaçao, maar, toen ik manshoge indigoplanten tegenkwam en het pad daaronder niet meer te zien was, heb ik toch ook daar moeten snoeien.
Voor degenen, die zich afvragen wat de rol was van indigo op Curaçao verwijs ik naar een artikel hierover op mijn website: https://www.curacaohiking.com/nl/wandelen/verslagen/23-indigo-productie-op-curacao
Overigens is de route op de westelijke helling van de Kabrietenberg een van mijn favoriete routes op het schiereiland, dus ik ben blij dat die route nu weer beloopbaar is.
Read MoreHet pakte anders uit. Nadat ik de westelijke helling op was gegaan kon ik gemakkelijk een stukje langs de rotswand lopen, maar daarna verdween het pad. Ik had de track van deze route in mijn hiking app, dus ik wist waar het pad zou moeten zijn, maar er was absoluut geen pad te zien. Ik had alleen maar een snoeischaar bij me en geen heggeschaar. Dus dat betekende tak voor tak wegknippen van planten daar waar ik het pad verwachtte. Ik heb me daaarbij regelmatig afgevraagd of ik daadweerkelijk op het originele pad zat, maar er was geen alternatief te zien. Dus gewoon doorzetten! Na geruime tijd kwam ik weer uit bij de rotswand. Daar ging het weer even gemakkelijk, maar daarna verdween het pad weer. Toen ik na lang knippen en zoeken eindelijk uitkwam op het pad rondom de berg, besloot ik de tocht af te breken en de kortste route terug naar de auto te nemen.
Voordeel is dat het pad op de westelijke helling nu weer herkenbaar is als pad; niet optimaal gesnoeid, maar bruikbaar.
Op de helling was ik ook een groot veld van indigoplanten tegengekomen. Ik wist vanuit eerdere tochten hier dat er indigoplanten op het pad stonden. Die wilde ik laten staan, vanwege de historische rol, die deze planten hebben gespeeld op Curaçao, maar, toen ik manshoge indigoplanten tegenkwam en het pad daaronder niet meer te zien was, heb ik toch ook daar moeten snoeien.
Voor degenen, die zich afvragen wat de rol was van indigo op Curaçao verwijs ik naar een artikel hierover op mijn website: https://www.curacaohiking.com/nl/wandelen/verslagen/23-indigo-productie-op-curacao
Overigens is de route op de westelijke helling van de Kabrietenberg een van mijn favoriete routes op het schiereiland, dus ik ben blij dat die route nu weer beloopbaar is.
