Na lange tijd ben ik weer eens naar Malpais gegaan. Wat direct opvalt op de parkeerplaats van Vaersenbaai is dat er nu een bewaker zit op een verhoging, die toezicht kan houden op de auto's. Dat is een positieve ontwikkeling, want de bewaker bij de ingang van Kokomo Beach had onvoldoende zicht op de verderweg geparkeerde auto's.
Vervolgens heb ik de gemakkelijke route genomen om op de heuvel aan de westzijde te komen. Daarna via het mooi schoongemaakte pad naar Boka Uniko en daarna via Roi Kenepa naar de Biná route door Malpais.
Langs de afslag naar de Seru Jamanika (een doel voor een toekomstige wandeling) naar het Verdwenen meer. Dat meer heeft dit regenseizoen zijn naam zeker waargemaakt, want er heeft ondanks de vele regen nauwelijks water in gestaan. Nu is het prachtig. Er staat hoog riet met daartussen velden met kleine witte bloemen. De palm staat er mooi bij en is omringd door enkele groene struiken. Ik heb dus gekozen voor een route door het Verdwenen meer. Leuk om te doen. Bij de oude pompinstallatie van de Shell kon ik weer de dam op.
Voor de variatie ben ik weer eens doorgelopen naar de restanten van de oude Sisalverwerkingsfabriek / melkfabriek. De daartegenover liggende ruïne van de magasina van Malpais verdwijnt langzaam. Wat er nog van over is verdwijnt in het groen.
Daarna weer terug de oude Shell-dam op om naar het 'oerwoud' bij de pos di pia te gaan. 'Oerwoud´, omdat de natuur daar ongestoord zijn gang kan gaan. Dat gedeelte wordt niet onderhouden.
De Pos di pia is nu beter te zien. Het lijkt er opener dan ik me kan herinneren. Mogelijk dat er nog een boom is omgevallen.
Mijn volgende bezoek was Hofi Malpais. De route ernaartoe en het hofi zelf is goed schoongemaakt en daardoor weer goed bereikbaar. Een compliment aan Uniek Curaçao voor de schoonmaakwerkzaamheden hier.
Vervolgens heb ik de uitgang van het hofi genomen, die uitkomt op het brede zandpad.
Deze keer kon ik de afslag naar de meer dan 100 jaar oude stenen dam wel goed vinden. De dam zelf is begaanbaar, maar met de nodige voorzichtigheid.
Daarna heb ik nog een bezoek gebracht aan de indigobakken van Malpais. Die verdwijnen geleidelijk in het groen. De bakken zelf staan vol met planten en de omgeving is ook vrij begroeid.
Vervolgens via het vervolg van de Biná trail en de droge saliña aan de overkant van de parkeerplaats van Kokomo beach weer terug naar mijn auto.
Een leuke wandeling.