Vanmiddag ben ik bij Zapateer gaan kijken hoe het staat met het water in de dam. Het antwoord is gemakkelijk, de dam is nagenoeg droog. En de watervogels zijn vertrokken. Ik heb een tweetal Warawara's gezien en een restant van een eend. Mogelijk dus dat een deel van de watervogels te verzwakt was om heelhuids weg te komen.
Er is wel iets geks aan de hand in Zapateer. Al aan het begin van de route stinkt het nu naar riool en een klein stukje verder staat het pad onder zoveel water, dat je er nauwelijks nog droog langs kunt komen. Ik kan me dat niet herinneren uit het verleden. Ik heb geen idee, waar dit vuile water vandaan komt. Eenmaal langs dit vuile water is de rest van de route goed te lopen. Ik had een snoeischaar bij me, omdat ik de vorige keer enkele over het pad stekende wabi's was tegengekomen, maar er is me al iemand voor geweest. Die wabi's bleken al gesnoeid te zijn.
Terug naar de situatie bij de dam: het water is zover gezakt, dat het grootste deel van het gebied nu droog genoeg lijkt om eroverheen te lopen. Dat heb ik geprobeerd en dat ging goed. Daarom had ik het plan opgevat om dan de lange route, die uiteindelijk uitkomt bij het baseball stadion, te lopen. Dat bleek te optimistisch te zijn. Daar waar je vroeger door een haag van Karpata-planten heen moest, zijn nu nog de staken te zien van die planten, maar direct daarachter blijkt nog water te staan. Dus moest ik van het plan afzien en omdraaien.
De natuur in de rest van het gebied gaat best wel snel achteruit. Het is dan ook al enkele weken helemaal droog. Dus het gras verdort, de Basora en Welensali planten laten hun blaadjes hangen en de Palu di sia bomen zijn voor het overgrote deel bladloos.
Op de terugweg heb ik weer het smalle paadje genomen richting het Kabouterbos. Ik ben niet doorgelopen naar het Kabouterbos, want feitelijk vind ik de situatie bij de Erosweg te gevaarlijk. Je komt namelijk uit in een bocht in die weg en je hebt daardoor onvoldoende zicht op aankomende auto's.
Het smalle paadje is overigens een alternatief om het gebied van Zapateer binnen te gaan zolang het pad onder water staat.